Lepiej późno, niż wcale – recenzja „The Whole Thing Is Just There” Young Jesus

Wracam jeszcze na chwilę do zeszłego roku, bo jak się okazuje popełniłem ogromny błąd. Nie wspomniałem na blogu o REWELACYJNEJ płycie w wykonaniu Young Jesus. A jest po co wracać, bo to esencja gitarowego grania i żywy dowód na to, że indie rock wciąż ma sens. Nawet pomimo tego, że jak to zauważył Wyciu nazwa zespołu bardziej kojarzy się z jakimś czarnoskórym raperem.

Grupa powstała w 2015 roku w Los Angeles. Do tej pory wydała trzy długograje, jednak dwóch wcześniejszych „Grow/Decompose” oraz „S/T” nie miałem okazji przesłuchać. Wydawać by się mogło, że skoro ich najnowsze dzieło składa się tylko z 6 utworów to jest to króciutka płyta. Nic bardziej mylnego. Całość trwa 49 minut i to głównie za sprawą pozycji numer 6, która trwa ponad 20 minut! Jak na muzyczne standardy to kolosy!

The Whole Thing Is Just There” to płyta głównie oparta o jazgotliwe szarpane gitary, wykrzyczane wokale zdartym głosem i dające wycisk walenie w bębny. Stary dobry indie rock lat 90 wraca do łask. Powiecie Modest Mouse, Built To Spill, Pixies czy Pavement? Zgodzę się – To idealne skojarzenia dla tych 49 minut. To piękna muzyka przecież! Super sprawa, że Young Jesus czerpie z tego pełnymi garściami. Bo jak wiecie lub nie (ale pewnie tak) to lata 90 przeżywają swój renesans już od dawna. Zarówno w  w modzie, muzyce, telewizji jak i całej kulturze ogółem ujętej.

Czy warto sprawdzić ten album? Jeżeli lubicie energiczny, nieco brudny, hałaśliwy, ale w pełni szczery indie rock a lata 90 sprawiają, że łezka wam się w oku kręci – to jak najbardziej tak. Ta płyta to istny wehikuł czasu, która nie jest tylko ślepym zżynaniem ze starych płyt Modest Mouse czy Built To Spill. Ona niesie swoją własną, niepowtarzalną jakość.  I tylko szkoda, że tak późno ją odkryłem bo to wybitnie dobry krążek. No, ale jak to się mówi – lepiej póżno, niż wcale. Wam też to radzę, jeżeli jeszcze nie słyszeliście Young Jesus. Ocena: 9/10.